halam!

halamı kaybettik. çok değişik bir acı. Babamı küçücük gördüm amcamı eniştemi abimi annemi ablalarımı ve herkesi. herkes üzgün herkes acı içerisinde.. babannem öldüğünde 8 - 9 yaşlarındaydım bişi anlamamıştım, keşke bu sefer de anlamasaydım..

tarifsiz bi acı ya gerçekten için de bişiler cız ediyo. o kadar neşeli eğlenceli kadın çat diye gitti ya aklım almıyor onun mezara girişi tabutla evden çıkışı gözlerimin önünde.. kötüyüz.

aklıma diğer sevdiklerim geliyo boğulacak gibi oluyorum Allahım nolur yaşatma bana böyle bi acı daha.

halam gitti be, ben bile böyleysem kızlarını torunlarını düşünemiyorum. Annemin en iyi arkadaşı gitti. Babamın ablası, bizim halamız.

belkide hayattayken daha çok sevmeliydim onu, kini kırılmışlıkları bi kenara bırakıp.

Camideyken düşündüm biz acılar içindeyken diğer insanlar ne kadar normaldi. Hayat çok tuhaf ya düşünüyorumda bazı şeyler çok boş.

Halam gitti, geride hüzün dolu bir sürü sevdiği kaldı..

sen teyzemden zaman zaman kıskanırmışsın beni kızlarından öğrendim daha da içim acıdı. Doğruydu belki, belkide öyle bi ölçü yok bilemiyorum ama seni de çok sevmişim be. seni kırdıysam affet özür dilerim hakkını da helal et benim hakkım sonuna kadar helali hoş olsun sana..

Nur içinde yat halacım ya, o eğlenceli neşeli kalbin gibi güzel neşeli rahat bi yer bul orda da...1712

NOT: rüyamda gördüm onu babannemle birlikteydiler, sanki babannem biraz kızgın gibiydi bana(( anneme anlattım dua istiyodur dedi)) halam neşeli mutluydu.. başta konuşmuyoduda sonra bi masada oturuyoduk yemek sohbet bana döndü sen neden yemek yemiyosun ben çok üzülüyorum sen böyle yapınca ağlama dedi..

hayırlara vesile olsun inşallah..