hissizlik!

Aldığım derslerden büte kaldım ve bu 10  15gün önceden belliydi yani, büt sınavlarınada şuan 1hafta falan var ve bu da demek oluyoki benim yaklaşık 20 gün önceden çalışmak için zamanım vardı. Peki ben ne yaptım?

hiç bir şey!

Hissizleştim sanki içimden hiç bir şey gelmiyor ya. Bildiğin kitaplara uzaktan baka baka yatıyorum. Gram istek yok onu geçtim üzüntü aşırı var ama buna rağmen bir çaba yok. Hevesi kırılmış, umudu yerle bir olmuş, Bir çocuğun parka gitme sözü alıpta parka götürülmediği gibi bir hayal kırıklığı yaşıyorum. Kendime kızıyorum, aileme üzülüyorum, içimi sıkıntılar basıyo, gelecek kapkara simsiyah ve ben hiçbirşey yapamıyorum sanki elim kolum bağlı.. bütün gün mal gibi yatıyorum, oyun oynuyorum, tv seyrediyorum oda olmadı mal mal tavana falan bakıyorum. İnstgramda baya zaman harcıyorum ve günü bu şekilde bitiriyorum.. 10 15 gündür sadece 2 kere dışarı çıktım oda biri markete gitmek için biri de doktora gitmek için. Düşün yani kafamı bile çıkarmıyorum dışarıya..

içim kocaman bir hüzünle dolu, sanki daha önce üzüldüğüm şeyler boşmuş gibi. okulumun uzadığının farkındayım ve geri çeviremiceğimide biliyorum öyle düşünüyorum ve öyle düşündüğümden dolayıda hiç bir şey yapmıyorum.. Göstermelik bi iki çalışma yapıcam sonra kalıcam biliyorum. o vizelere hele o finale nasıl hazırlanmıştım oysaki ama olmadı. Uykusuz gecelerimin karşılığı buymuş diyorum sinirleniyorum üzülüyorum ve yatmaya devam ediyorum.. Sanki kendimden intikam alıyorum. Sonra annem geliyo aklıma... of ya of

Doktora gittim o noktaya gelelim, duymuyorum. kulaklarım tıkandı hemde ikiside. Allahım ne korkunç bir şeymiş sen bütün duymayanlara görmeyenler yürüyemeyenlere yardımcı ol yarabbim..

Allah kimsenin başına vrmesin ya..

Ben tabi duyabiliyorum çok şükür ama çok az duyuyorum sanki kulaklarımı kapatmışım gibi. Herşeye ne ne demekten sıkıldım. Allahtan evdeyim yani.. Doktor bi iki ilaç verdi bakalım 1 hafta sonra gidicem yıkıcak test mest yapcakmış. Ama duymuyorum yani fena..

Beynimin içi uğulduyo..

Bide ateşim çıktı anasını satam. Annem evden dışarı bile çıkmıyosun, soğuk içmiyosun nasıl hasta oldun diyo. Cevap veremiyorum ama sana söyliyebilirim;

ÜZÜNTÜDEN!

Allah başka dert vermesin ama şu okula çok üzülüyorum be çok.. Her yediğim lokma her attığım hareket harammış gibi geliyo. Mesela az önce netten kendime küçük 50 tlye bişi aldım. O aldığım şeyi aylar önce istiyodum ama haketmiyorum derslerimi verince alıım diyodum. Baktım geçemiyorum alıım bari motive eder belki dedim. İşlemi onaylayana kadar 2 saat düşündüm sonra al ya dedim ve aldım. Şuanda hala haketmediğimi düşünüyorum.

yiyorum yatıyorum sıçıyorum bide böle para harcıyorum ne güzel öyle değil mi.

annem bişi harcamıyosun diyo ama tek bi kuruş harcamayı bile haketmiyorum. Benden sonra gelenler bile mezun oldu ya ben olamadım. Allahım nolur yardım et ya elimden gelenide yapmıştım neden böyle oldu ya..

Sana şükürler olsun ama çok üzülüyorum ya çok