ne olacak sonumuz
negüzel bu hafta buluşacaktık bunlara miasfir mi biri geliyomuş bla bla buluşamadık işte. hafta içi diyo da hafta içi nasıl buluşucaz acaba zaten ramazan iftar kaçta. hafta sonu desen iftarlar var yani belki ben önümüzdeki hafta gelemicem böyle iyi alıştı 2 haftada bir buluşmaya :( hiç mi özlemiyo ben anlamıyorum ki..
ya ben bile arada özlemek değilde hani diyorum şimdi burda olsaydı falan ya da bazen bi an geliyo gülüyorum kendi kendime onun hiç mi gelmiyo ya.. bir kere önceliğin olsam ya.. hep başka şeyler ..
zaten kafamda oturtamadığım kendime itiraf edemediğim çok şey var. oysa böyle olmamalıydı.. koşulsuz düşüncesiz oyunsuz kendimi ilişkinin içine bırakmalıydım.. bırakamıyorum. ve öyle değişik ilerliyoki sanki kontrolüm dışında gidiyo . diyeceksin ki doğru düzgün buluşamıyosunuz bile ama öyle değil işte buluşsak belki düşünmem bilmiyorum. yaşı, eğitimi, boyu, durumu, benim kararsızlıklarım, bazen kendimi yetersiz görmem bunlar hep kafama takılan şeyler.. bazen gözüme öyle mükemmel iyi biri geliyoki Allahım diyorum ben bu çocuğu oyalıyo muyum acaba benden daha iyisini hakediyo galiba.. ama bazen de öyle sorumsuz ve uzak geliyo ki Allahım diyorum ben kendimi oyalıyorum galiba ben bu çocuktan nasıl ayrılırım ileride nasıl söylerim..
iki uç noktadayım yani.. kararsızlıklar içerisindeyim.. olaylar benim dışımda gelişiyo gibi ve tutamıyorum kayıp gidiyo.. soğursam nasıl ayrılırım ya arada tanıdıklar var derken öyle bi an geliyo ki; ya o benden soğursa ben naparım düşüncesi korkutuyo beni..
aslında tüm bunları onunla konuşabilirim.. daha ilerlemeden ama korkuyorum.. yıllar sonra öyle güzel bi ilgiyle karşılaştım ki.. iki haftada bir buluşsak bile öyle tatlı geldiki şu kötü zamanımda bu ilgi.. bi başkası daha böyle ilgilenseydi onunla devam eder miydim diye düşünüyorum..
başka bir zamanda başka bir şekilde tanışmalıydık.. birbirmize bu kadar benzerken bu kadar birbirmizden alakasız olmamız canımı sıkıyo..
itiraf etmeliyim ki ondan hoşlanıyorum... hemde benimkisi çıkarsız ama onunkisi o kadar çıkarsız mı bilemiyorum.. yaş faktörü, annesi, eğitimim, yaşım, çok güzel değilim ama genede var bişeyler yani bütün bunlar onu çıkarsızlıktan çıkarıyo bence.. beni ben olduğum için seviyo mu, aslına bakarsan seviyo mu onada emin değilim.. vasat bi insanım ben, basitim gerçekten o yüzden beni ben oldğum için sevmeliki ileride hayal kırıklığı yaşamasın.. bazen özgüveni beni korkutuyo.. bunun yanında beni arkadaşlarına anlatması falan hoşumada gitmiyo değil, demekki değer veriyo gerçekten bana. hoşlanıyo demekki..
önceki sevdikleri geliyo bazen aklıma... çok canım sıkılıyo çok.. unutamadığı var mı, onu terkeden? yerini dolduramadığı? bunca zaman yalnız olmasının bi sebebi olmalı ama ona bunu soramıyorum soramamda.. alacağım cevaptan korkuyorum.. kendimden korkuyorumm.. o da bana hiç sormuyor ama nedenini bilmiyorum..
böyle düşüncelere sahibim.. Çok şükür bi işim var para kazanıyorum ama işimde de zerre mutlu değilim.. düşündükçe içim sıkılıyor..
selametle....
not:20.05.18_21:45 - Allahım o da özlemişş yaaa o da özlemişşşş özledim dediiiii, ben birşey diyemedim ama karşılıklı demekki duygularımız.. o sadece özlemiş oysa ben çok özledimm :) nasıl böyle oldu bilmiyorum ama gerçek bu :) ah keşke ona da söyleyebilsem 'ben de özledim' diye, 'çık gel bi yarım saat görsem bari' desem ama diyemem, diyemiyorum :(
ben seviyor muyum acaba ya neden böyle oldum kiiiiiiiiiiii :(((((((((((( aslında en önemlisi o seviyor mu? :( özlem duygularımız gibi bu da karşılıklı mıdır ki? :((((
bide çıkıp seviyorum be dese.. ah be! ne derim nasıl tepki veririm bilmiyorum ama mutlu olurum heralde.. sevse ya beni be! böyle en içlisinden, en masumundan, en gerçekçisinden.. sever mi ki? seviyor mudur ki?
keşke sevse :(