Az önce onun yeni durum bildirimini gördüm; 'Herkes ölsün, .. yaşasın ...' demiş şerefini siktiğiminin herifi. Sen ölsen gebersen de kurtulsak keşke bütün Türk milleti olarak, ülkeden bi pislik kalkar.
Hazmedemediğim, affedemediğim çok şey var ama en çokta kendime kızıyorum, kendimi affedemiyorum. Onu hala nasıl özleyebilirm ya? ve o tüm bu yaşananlara rağmen nasıl bukadar vurdumduymaz olabilir. Allahım nolru söyle hayatında başkası mı var? Bi başkasının gözlerine nasıl bakabilir, nasıl onunla mesajlaşarak uyuyabilir ve tekrar onunla uyanabilir. Aklını zihnini siktirettim ama ya kalbi. Kalbi nasıl unutabilir beni. Boru mu kaç seneyi birlikte devirdik nasıl bu kadar kolay çıkarabilir aklından beni, yaşadıklarımızı.
Nefret ediyorum ondan, bana yaşattırdıklarından. Okadar zor tutuyorum ki kendimi ona mesaj atmamak için. Gerçi atıpta napıcam götünü kaldırıp egosunu tatmin etmekten başka.
Bide mal ben 'bu sana son mesajım' dedim en son salak gibi. Allah'ın gerizekalısı nasıl; 'son mesajım' dersin ya diye kendime kızmaktan harap oldum zaten, tükürdüğümüde yalayamıyorum tabi 'cool kız' kategorimden çıkmamak için.
Böyle işte, hayat hala bombok. İçimse paramparça. Allahım ne olur onu unutayım ya ve o sürünsün kapımda ama ben onu unutayım olmaz mı ya? nolur ya nolur..
